Алғашқы соло-саяхатым: Иорданияға қалай барып келдім және не үйрендім?
Риза Даниярдың шынайы әңгімесі.
2024 жылы наурызда алғаш рет соло-саяхаттау үшін Иорданияға жол тарттым. Әрине, Сирия мен Ирак сынды мемлекеттермен шектесетін елді таңдағаным менің отбасыма қауіпті шешім болып көрінді. Алайда саяхатта кез келген жағдайдан өзімді алып шыға алатынымды білгендіктен, Иордания менің қабілетімді шыңдауға көмектесетін ел деп шештім. Иордания дегенде туризмнен бұрын бәрінің көз алдына құм, айдала мен түрлі шиеленіс елестейтіні анық. Бірақ іштей: «Бәрі жақсы болады, саған ұнайды, тәуекел ет!» деген сенім болды. Мен алдын-ала барлық қажет ақпаратты жинақтадым, виза алдым, жан-жақты өзімді дайындадым. Кейін тыңғылықты дайындалғаным дұрыс болғанын түсіндім.
Неге Иорданияны таңдадым?
АҚШ-та жүргенімде өте көп иордандық дос таптым. Оған дейін мұндай елдің барын да білмеген едім. Алыс және түсініксіз болып көрінген Иордания достарымның әңгімелерінен кейін мені қызықтыра бастады. Әлемнің жеті кереметінің бірі ежелгі Петраның сол елде орналасқанын да достарымнан біліп, бір таңырқап қалдым. Содан бері ай сайын Иорданияға билетті Aviasales.kz-тен қарап жүрдім, бірақ билет қашан да қымбат болды. 2024 жылдың ақпанында тамақтанып отырып, әдеттегідей Aviasales.kz-тен билет бағаларын қарап отырғанымда Амманға 140 000 теңгеге барып-келетін арзан билетті көріп қалып, ойланбастан сатып алдым.
Саяхатқа қалай дайындалдым?
Мен Иорданияға жалғыз өзім бардым — шыны керек, бір де бір рет барғанда көре жатармын деп ойламаппын. Бастан-аяқ тыңғылықты дайындалдым. Мүмкін болған ақпараттың барлығын оқып, видеолар қарап, транспорт, мәдениет, қалай киіну керек, өзімді қалай ұстау керектігіне дейін зерттедім. Өзіммен бірге бірнеше банк картасын және доллардағы қолма-қол ақша алдым. Киімді де мәдениетке сай таңдап апардым: қол жүгім ұзын көйлектер, кең жейделерге толы болды, қасиетті жерлерге кіруге шәлі алдым. Сырттай көбіне жалғыз өзімнің араб еліне баруым өте тәуекелге толы батыл іс-әрекет болған шығар, бірақ қолымнан келетініне өзім сенімді болдым.
Ойға кіріп-шықпайтын жағдайлар
Алдын-ала толық дайындықпен барғандықтан, Иорданияға кірместен бұрын Jordan Pass сатып алып, рәсімдедім. Бұл — Иорданияның маңызды орындарына кіруге мүмкіндік беретін өте ыңғайлы виза түрі. Барлығы дайын сияқты болып көрінді. Алайда Амманның әуежайына келе салысымен шытырман басталды. Паспорттық тексерудегі қызметкерлер менің паспортымды көріп, маған қарап, «Неге келдіңіз? Неге жалғыз? Қайда барасыз? Кіммен барасыз?» деген сұрақтарын жаудырып, бір бөлмеден екінші бөлмеге апарды. Бір сәтте іштей: «Мүмкін бұл елге қыз балаға жалғыз келуге болмайтын шығар?» деген күдік пен уайым пайда болды. Маған өте көп сұрақ қойды, бірақ ақыры жақсы саяхат тілеп, шығарып салды — қазір оның барлығын күліп еске аламын. Алайда дәл сол сәтте тіпті алдын-ала 100% дайындықпен келсең де, ұшақтан түсе сала түрлі жағдай болуы мүмкін екенін түсіндім.
Мені не таң қалдарды?
Ең таңғажайып тұсы — адамдары. Саяхат барысында үнемі жергілікті тұрғынмен көп араласуға тырысамын, тек ғимарат пен музейлерді көру емес, халықтың тұрмыс-тіршілігіне, әңгімесіне қарап елдің жағдайын түсіну өте маңызды. Осы тұста Иордания мені қатты таңғалдырды. Адамдары ерекше мейірімді және қонақжай екен. Жаңа танысқан иордандықтардың өздері де қонаққа шақырып, жылы қарсы алды. Қонақ ретінде олардың ұлттық тағамдарын, шайы мен кофесінің дәмін татып, мәдениет, елдер, салт-дәстүрлер жайында әңгімелестік. Олардың отбасы мен әдеп-ғұрыптарға деген сыйластығын байқадым — отбасы қашан да бірінші орында тұрады.
Саяхатта ең қажет болған нәрсе
Иордандық отбасы сыйлаған жеңіл шәлі — саяхаттағы ең пайдалы зат болып шықты. Ыстықтан пен шаңнан қорғанып қана қоймай, қасиетті жерлерге кіргенде басымды жауып жүрдім. Ұшақ пен автобуста да ыңғайлы, киімге де үйлесе беретін дүние. Қол жүгімен саяхаттайтындықтан артық ештеңе алмадым.
Сапар барысында не үйрендім?
Өткенге оралып, өзіме ақыл айта алсам, ешкімді тыңдама деп айтар едім. Көп жағдайда өздері саяхаттап көрмеген жандар бүкіл әлемді қауіпті көреді. Түрлі қорқынышты әңгіме айтып, сені де қорқытуға тырысады. Бірақ саған ненің жақсы, ненің жаман екенін тек өзің білесің, өзгенің сөзіне құлақ асудың қажеті жоқ. Ішкі дауысқа ғана сенім арту керек.
Иорданиядан Астанаға келе сала ең алдымен анамды ұзақ уақыт құшақтадым. Осы саяхат отбасымды бағалауды үйретті. Ең бастысы, өзіме деген ерекше сенімділікті сыйлады. Әуежайдағы мәселеден бастап, басқа да түрлі жағдайларда шешім таба алатынымды көрсетті — мен ойлағаннан да көп дүниеге қол жеткізе алатынымды ұғындырған саяхат болды!
