Неліктен Aviasales.kz Қарағандыны жақсы көреді

Менің әйелім Қарағандыда туған — бұл қаланы ұнатпай қалуым мүмкін емес еді. Мен де Қарағанды ​​медицина университетінде бес жыл білім алып, студенттік шақтың бар қызығын бастан өткердім.

«Таирдың» маңындағы тоғызыншы жатақхана — нағыз өмір мектебі. Адам толы бөлмелер, қатаң күзетшілер, 3000 тұратын затты 500 теңгеге түсіріп алатын «Шығыс базары» (қалай деп сұрамаңыз). Ондағы мейірімді әжелер студент екенімізді көріп, жай ғана шынайылығымыз үшін тамақтандыратын. Орталық саябақ — біз бас қосып, айырылысып, ән айтып, патрульден қашып, жаттығу жасаған жер. Мұнда алғашқы концертіме де келдім — бірнеше мың адам, сахна, бостандық сезімі. Бір кездері Қарағандыда панктардың, металистердің және дүрсілдеген музыканы жақсы көретіндердің мекені болған «Свинцовый дирижабль» гүрілдеп тұрды. Қазір оның орны сәнді жерге айналған, өткен кездің рухын енді қайтару мүмкін емес.

Теміржол вокзалы — бастапқы нүкте. Дәл осы жерде ата-анамды Шымкентке шығарып салып жатқанда Қарағанды ​​енді жай қала емес, өмірімнің бір бөлшегіне айналғанын түсіндім.

Қарағанды дегенде есіме бірден бала кезімде жасыл желектің арасында велосипед теуіп, серуендеп жүретін жылы күндер ойыма келеді.

Қалада көптеген маңызды орын бар: Гагарин алаңындағы кәуаптың хош иісі аңқып тұратын «Узбечка», өнер мектебіне қарама-қарсы «Хлеб-Нан»-ның «Кофе» торты — әжеміздің үйінде өткізетен отбасылық кештердің символы. Pizza Hut-та пиццаны 40 минут күту тура бір азап секілді сезілетін, бірақ әлемде одан дәмді ештеңе жоқ еді. Ал Interfood жай кафе емес, алғашқы идеялардың, алғашқы сынақтардың, алғашқы табыстардың алаңы болды.

Бірақ ең бастысы — адамдар: шығармашыл, терең ойлы, білімді. Олардың арқасында Қарағандыда үнемі армандау, талқылау әрі мыңдаған шақырым жерде жүрсең де өзіңді қаланың бір бөлігіндей сезіну оңай болды.

Aviasales.kz-тің әлеуметтік желілерінде қалаңызды танымал еткен адамнан барша қарағандылыққа сәлем!Көбі әлі күнге дейін: «Неге Қарағанды?» — деп сұрайды. Неге айтпасқа? Бұл қала әдемі, ерекше және басқа қалаларға ұқсамайды.

Үш жыл қатарынан Қарағанды ​​туралы пост жасап, қарағандылықтарды қала күнімен құттықтап келеміз. Мен онда ешқашан болмасам да, өзімді осы қаланың бір бөлігі сияқты сезінемін.

Ауа райының суықтығы және ауырлығына қарамастан (тағы басқалары да бар) Қарағандыда көзінде жалыны бар, жүрегі жылы адамдар тұратыны ұнайды. Бәріне айтар кеңесім: билет сатып алыңыз (қайдан екенін білесіз) және Aviasales.kz астанасы — Қарағандыға ұшыңыз!

Қарағанды — ​​маған айналамдағы жақын адамдарыммен табыстырған өзіндік ерекшелігі бар шағын қала.

Онда архитектура үшін емес, адамдар үшін бару керек. Тұрғын үйдің жертөлесінде сіз бүкіл ТМД-дағы контрабастарды жөндейтін шеберді кездестіре аласыз. Ал жер асты кілт жөндеу дүңгіршегінде жұмыс орнында винил тыңдап отыратын адам бар. Сондықтан мен үшін Қарағанды — күтпеген кездесулер мен біз біле бермейтін таланттардың қаласы.

Менің Қарағандым — 45-ші кварталдағы бір бөлмелі пәтерде өтетін жазғы демалысым мен үлкен қаламен алғашқы байланысым.

Демалыс кезінде әпкем екеуміз «Таир» мен «ЦУМ»-ды аралап, дүкендерден жеңілдік іздеп, тоғызыншы сыныпта алғашқы MP3-ойнатқышымды сатып алдым. Бірақ бір-екі айдан кейін оны ұрлап кетті. Қазір мен мұнда сирек келемін, бірақ келген сайын көбірек серуендеуге тырысамын, мозаикаларды тамашалаймын, «Акунинге»‎ барып, күннің ортасында коктейль ішемін. Соңғы рет барғанымда бір досым мені қалалық кітапханаға апарды, біз онда отырып досым алып келген винилді тыңдадық.

Бұл қала — парадокс. Кең даңғылдар, сынған тротуарлар. Сұр түс және жайлылық. Масалар және монументалды өнер. Қанша жерден жөндеу жасасаң да кетпейтін кеңестік вайб.

Қарағанды — адамдары ашық-жарқын сұп-сұр қала.

Жергілікті тұрғындар: «Астананың басты артықшылығы — Қарағандыға кетіп қалуға болады» — деп әзілдейді. Бұл сөздің жаны бар. Қарағандының өнеркәсіптік қасбетінің артында дала баласының жаны жатыр — қолы ашық, ақкөңіл, қонақжай. Мұнда елордадағыдай қарбалас жоқ, бірақ жайлылық, жоғары деңгейлі білім мен медицина бар.